2013/06/12

PUTTERRI 1299 m. UDAREN LEHENENGO ATZAPARKADA


Orain gutxi 1700 metroetan elurra botatzen ari zen eta gaur Burlatan 30 graduetara iritsiko gara.
Eguraldia erotu da, eguraldiak ere erotuko gaitu. Gehiago posiblea bada.

Putterrik halako egunetan zerbait ona du, egia esan, onak, gauza asko du. Gaur bere pagadia eskertzekoa da, bere baitan freskotasuna ez da galtzen eta gustura ibiltzen da.


Gaur jendea mendi honetara ez etortzeko gelditu da eta horregatik igoeran eta jaitsieran bakarrik nago, beno, Dersu Uzalari kasu egiten badiot, jende asko zegoen inguru honetan. Adibidez pagoak, hauek milaka edo hamar milaka, ez, miloika daude.
Gaur ere orain arte agertu ez diren jende berri bat dago, hauek eltxoak dira, eta eltxoen familia edo espezie pilo bat ere. Ez dira oso atseginak bainan bere etxean daude, aguantatu behar!


Egun sargoritsu honetan liluratuta gelditu naiz koloreekin, kontrasteekin, berdeak, marroiak, urdinak eta lore txikien kolore horiak, urdinak ......

Eguzkia erruduna da. Gaur adar eta ostoen artean sartzeko borrokatzen ari da eta naturan bezala bakarrik izpi indartsuenek lortzen dute eta basoari bizitza ematen dio eta kolorea ere eta kontrasteak eta epeltasuna eta niri handik ez ateratzeko gogoak ere.


Goiko pago hauek jakintsuak dira, toki hoberenean daude eta nork bere espazioa du. Lurra ezea eta aberatsa.



Goiko hauek ez dira hain jakintsuak, harrien artean kokatu dira eta horregatik indartsuagoak dira, 


Hemen harriek eta pagoek bat egiten dute, seguruaski hitzarmen batera iritsi dira eta pagoek harriei babesa ematen diete, eta harriek pagoei egonkortasuna edo harriek eta pagoek elkarri izorratzen diote.



Hainbeste pajeo buruan eta konturatu gabe gailurrera iritsi naiz, hemen bai, kuete batek gora segitzeko bidea nondik dihoa adierazten dit, hala ere, momentuz gorago ez dut joan nahi eta nire jende faboritoa ikustea nahiago dut, MENDIAK.


Beriain mendizerra, Euskal Heriko desnibel handienetariko bat, harro eta probokatzaile. Berandu baino, goiz bisita eginen diot.


Alde honetan Lizarrusti, eta urrunean bainan hurbil, Aitzkorri mendizerra, Gorbeia, Anboto, ....
Oso jende majua da, bainan bisita egitea garestiagoa da (ez diruz). Orain inguruko nagusia edo munduko nagusia sentitzen naiz eta nagusi on bat bezala bisita egitea ere pentsatzen dut.


Malloak negu gorritik orain gutxi esnatu dira eta oraindik elur tanta batzuk  badute. Goian Aldaon puntak Balerdi ikaragarria ezkutatzen du.
Azpian Intzako Dorrea edo Irumugarrieta, alde honetako erraldoia. Hemendik belardiak puntetaraino igotzen dira bere festa eguneko kolore berdez. Gaintzatik zailagoa dute, pareta eta aldapa ikaragarriek zailtasun pilo bat jartzen baitute.

Beste alderantz, Txurregi, Gaztelu, Peña Izaga eta beste batzuk itzaltzen dira, kolorea galtzen dute eta denak difuminatuak ikusten dira. Mendi hauek eta haiek ez dute zer ikusirik, agian hara hurbiltzen banaiz hemengoak ere itzaliko dira. Joe! ze zaila den!

Hainbeste pentsamendu burutik pasatzeaz burusoila gelditu naiz. Beno gutxienez, gaurko egun sargoritsuak goiz on bat eskaini dit. Mila esker anitz


iruzkinik ez:

Argitaratu iruzkina