Aspalditik sakana bat jaisteko gogoak nituen eta Atzo Karmelok deitu zidan ea Monrealera joan nahi nuen hango sakana jaistera. Aken sakana jaitsi nuenetik ia 12 urte pasatu dira eta berriro hara joateak gorputz osotik zirrara bat eragiten dit eta urduritasun piska bat ere.
Pista batetik erreka zabaltzen den tokiraino hurbiltzen gara, han kotxe bat utzi eta bestearekin pista batetik gora. Akenean pista oso gaizki dago eta azken metroak oinez egiten ditugu sakanan sartzeko. Pistan harri pilo batek nondik jaitsi behar den markatzen du eta konturatu gabe uretan gaude.
Diablo zulok edo Ixostiak normalean ur gutxi darama, baina aurten egin duen eguraldiarekin baldintza ezin hobeagoak aurkitzen dugu, ur garbia eta gardena, eta ur-emaria pefektoa da. Eguraldia ona da, eguzkiak jotzen du baina ipar haizea berotzen oraindik ez dio uzten.
Biok oso azkar ibiltzen gara, nahiz eta argazkiak eta bideoa grabatzeko denbora asko galdu. Rappelak bata bestearen atzean kateatzen dira eta azkenean kontua galtzen da, asko daude eta tamaina guztietakoak. Batzuk 5 metrotakoak, bneste batzuk 20 metro edo gehiago eta uste dut 35 metrotako bat dagoela, dena den hain luzea nik ez dut ikusi.
Beheko partera iristen garenean epeltasuna eta argitasuna sumatzen dira, oso gutxi falta da eta azkenean errekak bere bidea segitzen du eta gu galsoro batean agertzen gara, eta hor ondoan gure kotxea. Hau da luxu bat, iritsi kotxera ibili gabe eta eguzkia lagun gure neoprenoak kentzen dugun bitartean.
Azkenean udako goiz handi bat izan dugu, ...hau bezalako ateraldiak nahi ditut!
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina