Anzotiello eta Quimboa 2011/07/24

Gaur ere oso goiz atera gara mendira joateko, Juantxo eta Peio goizeko 5,30etan etorri dira nire bila eta Zuriza aldera atera gara.
Las Heras errekan dagoen pistatik hasten gara ibiltzen 7,20etan, bukatzen denean ez dago argi nondik joan eta ezker aldera harriz markatutako bide batetik hasten gara igotzen.

Hasieran ongi jarraitzen da baina goikaldean bidea galtzen da, dena den hortik errez basotik ateratzen da eta goiko belardietan agertzen gara.

 Berehala Peio itzultzen da, bere botek kriston urratuak egin dizkio.

 Ondoko leporaino bagoaz eta aurrez aurre Paco Gamueta agertzen da, askoz urrunago Quimboa ere ikusten da. Eguraldia oso lainotsua da eta gailurrak gehienetan estalitak daude.

 Juantxo eta biok aurrera bagoaz eta Paco Gamueta ezker aldean utzita eta berehala Anzotiello eta Quimboa batera ikusten dira. Pena eguna hain lainotsua egon!

 Hortik gutxira Anzotiello lepora iritsi eta igoera hasten gara,

nondik igo behar oso nabaria da eta markatzeko harriak badaude. ertzera iristen garenean, Mallo Gorreta aurrez aurre ere agertzen zaigu, bere hormak ikaragarriak dira, laino artean askoz gehiago. zailtasunik gabe gailurrera iristen gara.

 Leporaino arazorik gabe jaisten gara. Argazki honetan nondik igitzen gara Quimboa ikusten ahal da, lepotik dena zuzen eta gora.

 Aldapa igo eta Quimboa gertu dago, beste gailurra bat. Baina gozamena ez da osoa, oso gutxi ikusten baitugu gailurretik.

 Juantxo eta biok gazta jan eta ura edan eta gero pozik gaude.

 Hasierako asmoa, Quimboa Baxo igotzea zen gero hortik zuzen jaisteko Kanpingera baina, hemen ikusten duzuenez, lainoa dago eta deus ikusi gabe ez dugu gogorik ibiltzeko.

 Quimboako lepotik zuzen Tatxera Planora jaisten gara eta osta osta Alanoak eta beste batzuk ikusten ahal dugu jaitsi bitartean.

 Azkenean Tatxeratik Kanpingera oinez pistatik egiten dugu. Han Peio gure zai dago. Bera Las Heras errekatik 100 metro aurrerago dagoen beste bide batetik jaitsi da, askos eroso eta zabalagoa, hurrengorako badakigu.

GATAKO LURMUTURRA - ALMERIA 2011

Aurten ere hondartzara bisita bat egitea derrigorrezkoa izan da, baina Mediterraneoko giro jendetsu eta zalapartaria gustukoa ez gugunok, Gata lurmuturrera joatea aukera paregabea dugu.

Ikusi bideoa

Aguamarga, "Parke naturaleko" herri lasaiena eta politena da, ere oso ongi kokatua Parke osoa ezagutzeko eta zerbitzu guztiak eskuragai izateko.

XIX. mende bukaeran eta XX. hasieran bizitza handia izan zuen Aguamargak. Ondoko ensenada batean burnizko minerala kargatzeko tokia funtzionatu zuen eta horraino trena eta itsasontzi handiak iristen ziren.

Inguruan kala paradisiaka daude, ibiltzen edo txalupaz iristeko modukoak

"Cala del Medio"

 "Cala del Plomo"

"Cala Sorbas"

Dena den hondartzarik politena "Monsul" da. Askotan jende asko dago, baina pena merezi du. Aguamargatik ez dago hurbil eta kotxez joan behar da.

Hau lurmuturreko zertzelada besterik ez da, askoz gehiago du ikusteko eta gozatzeko, baina hobe nork bere kabuz egin.

Aipatzekoa da lan handia egiten ari den ekologista elkarte bat: Asociación de amigos de cabo de Gata-Níjar

Hiru Erregeen Mahaia 2011-06-28

Gaur Lintzan gaua pasatzen dugu, berandu iritsi gara eta hala ere, afaria ematen digute. Aterpeko arduradunak, Beni, urteak betetzen ditu eta presa dute bere afari berezia egiteko eta ospatzeko. ZORIONAK!

Goizeko 7,30etan ateratzen gara aterpetik eta ordu batetan berriz aterpean, ordu ona etxera joateko bazkaltzera.

Segidan, mendira igotzean bizitakoa ikusiko duzue.